زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

سیدهادی زوین





سیدهادی زُوَیْن، از فقها و ادبای مجاهد شیعه عراق در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری می‌باشد.


۱ - معرفی اجمالی



وی فرزند سیدمحمد زین الدین، مشهور به زوین، از اهالی ابوصخیر و رئیس قبیله جعاره بود که نزد حکومت عثمانی و رؤسای قبایل فرات موجه و محترم شمرده می شد. هادی زوین فردی ادیب و شاعر بود و خانه‌اش ،‌محل انجمن ادبی و تجمع ادبای نجف، حیره و غیره بود. پدرش نیز از علما و ادبا و صاحب آثار علمی، ادبی و شعر به شمار می رفت.

۲ - روحیات اخلاقی



سیدهادی،‌همتی عالی و خصایلی نیک داشت؛ از جمله آنکه در ۱۳۰۵ ق در زمان علی رضا پاشا (والی بغداد) به کمک مسئولان ترک، نهر بلندی از فرات به حیره و حباره و نجف حفر کرد تا ساکنان آنها از آب شرب شیرین استفاده کنند.

۳ - فعالیت‌های سیاسی



اندکی پس از شکست قیام نجف که علمای شیعه، جمعیت سیاسی مخفی«حزب نجفی» را در رمضانشوال ۱۳۳۶ ق/ ژوئیه ۱۹۱۸ در شهر نجف اشرف تأسیس کردند، وی از جمله شخصیت هایی بود که بدان پیوست. پس از تأسیس حزب مخفی دیگری به نام «حرس الاستقلال» در جمادی الاول ۱۳۳۷ ق/ فوریه ۱۹۱۹، نشستی در بغداد با حضور رهبران جنبش این شهر در روز ۳ شعبان ۱۳۳۸ ق / ۲۱ آوریل ۱۹۲۰، ترتیب داده شد و هیأتی از علما و رؤسای عشایر فرات که نمایندگی آنها را سید هادی زوین و حاج عبدالمحسن شلاش برعهده داشتند،‌در آن شرکت کردند. این نشست بسیار مهم بود و به ایجاد هماهنگی میان فعالیت‌ها و تحرکات مختلف در حوزه فرات میانه منجر شد. در این نشست، هادی زوین، وضعیت فرات میانه را تشریح کرد و افزود: مردم فرات و در پیشاپیش آنها، علمای نجف و کربلا، برای فعالیت به طور جدی برنامه ریزی کرده‌اند.

۴ - وفات



زوین در قیام ۱۹۲۰ عراق همراه دو تن از یارانش جنگ را در دو منطقه «الهندیه»‌و «کربلا» اداره می کرد. زمانی که انگلستان شعله انقلاب را خاموش کرد،‌او را زندانی و اموالش را مصادره نمودند. در ۱۳۴۶ ق/ ۱۹۲۷ درگذشت. به نوشته شیخ محمد حرزالدین در معارف الرجال،‌ سیدهادی زوین در ۱۸ شوال ۱۳۲۳ ق در گذشت که این تاریخ قطعاً درست نیست.
[۱] موسوعه السیاسه، ج۷، ص۱۸.
[۲] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ جنبش اسلامی در عراق، ص۲۰۵.
[۳] حرز الدین، محمد حسین، معارف الرجال فی تراججم العلما و الادباء، ج۳، ص۱۷۱.
[۴] حسنی، سلیم، نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ص۲۷۳.


۵ - پانویس


 
۱. موسوعه السیاسه، ج۷، ص۱۸.
۲. رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ جنبش اسلامی در عراق، ص۲۰۵.
۳. حرز الدین، محمد حسین، معارف الرجال فی تراججم العلما و الادباء، ج۳، ص۱۷۱.
۴. حسنی، سلیم، نقش علمای شیعه در رویارویی با استعمار، ص۲۷۳.


۶ - منبع


دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ اسلام، فرهنگنامه علمای مجاهد، برگرفته از مقاله «سیدهادی زوین».    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.